کد مطلب:26095 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:10

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

1- چگونه يك جوان مي تواند درمسئله توحيد(مطمئن شدن به وجود خدا) سريع پيشرفت كند؟

2- آيا اين مساله حقيقت نداردكه تا مساله وجود خداوند يقين نشود بقيه مسائل لنگ مي زند پس چطور يك جوان كه در اين مساله گير دارد مي تواند جنبه هاي ديگر ديني خودرا (نبوت, معاد, وغيره ...) را مستحكم كند؟

3- خوبي وبدي براي خدا وانسان چه حالتي دارد آيا مطلق است يا خير؟ وآيا اين مساله درست نيست كه منشاء تمام جستجوهاي انسان واز اين خانه به خانه ديگر عدم توحيد (مطمئن بودن) است ؟

اساس همه معارف و عقايد, توحيد است . يعني شناخت خداي هستي بخش واعتقاد به كتايي او بقيه عقايد, اختلافات و حتي احكام همه وهمهجلوه هاي توحيد مي باشند.

بع تعبير امام خميني(ره) (( عبادات اجزاء توحيد درملك بدن است)) اخلاقيات خوب هم مثل جود و سخاوت و شجاعت تجلي توحيد دربعد نفس انسان است, معاد يعني بازگشت مخلوقات به خالق شان سير به سوي توحيدات, تحقق همين به وحدت رسيدن, نبوت هم درامتداد همين بازگشت معنا مي يابد. يعني , نشان دادن داههاي وصول به توحيد به بندگان ودستگيري از بندگان درسير بازگشت به سوي خداي تعالي .

بااين توضيح اگر كسي يكي از افعال خود را اصلاح كند هم دراخلاق او تاثير سازنده مي گذارد وهم عقيده او پاك تر مي شود يعني رابطه روشن تري با خداي خود پيدا مي كند . اگر كسي با فكر و مطالعه به خداي خودش واسماءوصفات اوبيشتر آشنا گردد, اين عقيده زلال همت او را به عمل سازند وعبادات متوجه مي نمايد. بنابراين ظاهر و باطن يك رابطه حقيقي با هم دارند .از اين رو بنده چه در ظاهر و چه درباطن در حال تلاش باشد ثمره اين تلاش منجربه اصلاح كلي او وتقرب او به خداي متعال مي گردد. اما مشخص است كه ارزش تلاش دراموري كه اساسي است واثرات آن باقي است بيشتر از كارايي كه ثمره آن موقت است وآثارش ناپايدار.